برای کسب مهارت لازم در هر زبانی، به ویژه تسلط بر آن از نظر محاوره، باید سه عامل عمده را در نظر گرفت. و نیز باید متوجه بود که نا آشنایی با آن عوامل یا بی توجهی به آنها موجب نارسایی کلام شده، شخص را به خاطر نا همواری و نادرستی زبان گفتاری از دیگران متمایز می سازد.
این سه عامل عبارتند از: آواهای حروف، فشار صوت (تجوید) و تکیه در کلام و آهنگ الفاظ یعنی تغییرآنها به صورت زیر و بم در جمله.
q
آواهای حروف: | Sounds of Letters: |
آواهای حروف:
از ۲۶ حرف انگلیسی بیش از ۵۰ گونه آوا پدید می آید، به این معنی که از حروف صدادار، (حنجره ای ) حدود ۲۲ آوای گوناگون و از حروف بی صدا (دهانی) حدود ۲۵ آوای مختلف پدید می آید.
از حروف صدا دار می توان سه دسته آوا sound استنباط کرد: کوتاه، کشیده، مرکب، که دربخش دستور زبان انگلیسی این وب سایت به صورت مبسوط طی مباحث مختلف در مورد آنها بحث شده است.
برای سادگی در تلفظ آواها از الفبای مخصوصی به نام الفبای صوتی یا به عبارت دیگر الفبای فونتیک Phonetic Alphabet استفاده می کنند که جنبه قراردادی دارد. معمولا در هر کتاب لغت انگلیسی روش و علائم مخصوصی برای رساندن این آواها انتخاب می شود. علائمی Symbols که در زیر به کار رفته از دیکشنری Oxford Advanced Leaner’s Dictionary گرفته شده است. به هر حال برای آشنایی با آواهای حروف لازم است آنها را به ترتیب به صورت با صدا، ترکیبی و بی صدا بررسی نماییم.
q
فشار صوت در الفاظ (تاکید): | Accent/ Stress: |
فشار صوت در الفاظ (تاکید):
تاکید (استرس) عبارت از فشاری است که موقع تلفظ بر روی هجا آورده می شود و در نتیجه بر اثر آن در یک هجا قوی تر و یک هجا ضعیف تر ادا می شود.
تاکید در زبان فارسی بر هجای آخر است ولی در زبان انگلیسی یک عامل فونیمیک است و نمی توان گفت جای تکیه بر کدام هجا است. به عبارت دیگر مسئله فراگیری صحیح تاکید یک امر سماعی است نه قیاسی.
کلمه های انگلیسی به طور کلی یا یک هجایی هستند و یا بیش از یک هجا دارند. در کلمه های نوع اول، فشار صوت در سراسر کلمه یکسان است، ولی در کلمه های نوع دوم باید توجه داشت که کدامیک از هجا ها با فشار و تکیه بیشتری بیان و ادا می شود.تشخیص این مهم و توجه به آن، عامل بسیار مؤثری در ادای صحیح کلمه ها و در نتیجه، جملات است و تسلط شخص را به زبان گفتاری (محاوره) می رساند.
q
قواعد کلی تاکید (استرس): | General Rules for Stress: |
قواعد کلی تاکید (استرس):
کلمه های انگلیسی بطور کلی یا یک هجایی هستند و یا بیش از یک هجا دارند. در کلمه های نوع اول، فشار صوت در سراسر کلمه یکسان است، ولی در کلمه های نوع دوم باید توجه داشت که کدامیک از هجا ها با فشار و تکیه بیشتری بیان و ادا می شود. تشخیص این مهم و توجه به آن، عامل بسیار مؤثری در ادای صحیح کلمه ها و در نتیجه، جملات است و تسلط شخص را به زبان گفتاری (محاوره) می رساند.
قواعد زیر می تواند شما را در یادگیری و تشخیص صحیح محل تکیه (استرس) در کلمات راهنمایی نماید.
در پاره ای از کلمات که دارای حالات اسمی، وصفی و فعلی یکسان هستند، تغییر در محل استرس می تواند نقش کلمه را تغییر دهد. مثلا اگر کلمه present با نقش اسم (هدیه) یا صفت (حاضر) مورد نظر باشد هجای اول آن مؤکد است در صورتیکه اگر با نقش فعلی در جمله به کار رفته باشد، هجای دوم آن مؤکد خواهد بود. در نتیجه می توان گفت استرس عاملی است که می تواند تغییرات معنایی را موجب شود. یعنی با تغییر در محل استرس نفش و وظیفه کلمه نیز تغییر می کند.
مثال:
چنانچه کلمه ای با حرف a شروع شود دو حالت استرس گذاری اعمال می شود:
اگر حرف a صدای / اِ / بدهد استرس بر روی بخش (سیلاب) دوم قرار می گیرد.
مثال:
a’ppear | a’pply | a’llow | a’bove | a’go | a’gain |
آگر حرف a صدای / آ، اُ، اَ، ای / داشته باشد، استرس بر روی بخش اول قرار می گیرد.
مثال:
‘angry | ‘always | almost’ | ‘almond |
al’ready | ‘angel | ancient’ | ‘answer |
استثناء: در کلمه already استرس بر روی بخش دوم قرار می گیرد.
al’ready
چنانچه کلمه ای به حرف y ختم شود، از نظر محل قرار گرفتن استرس دو حالت وجود دارد:
اگر حرف y صدای / ای کوتاه / داشته باشد، استرس برروی بخش دوم قرار می گیرد.
مثال:
‘angry | ‘busy | ‘happy | ‘necessary |
اگر حرف y صدای / ای یا آی / داشته باشد، استرس بر روی بخش دوم قرار می گیرد.
مثال:
کلمه ای که دارای پسوند ever باشد، استرس بر روی بخش دوم قرار می گیرد.
مثال:
which’ever | when’ever | What’ever |
اگر کلمه ای به er ختم شود استرس بر روی بخش اول قرار می گیرد. (در کلمات دو بخشی)
مثال:
never’ | father’ | ‘barber |
farther’ | mother’ | better’ |
چنانچه کلمه ای به ese ختم شود استرس بر روی بخش آخر قرار می گیرد.
مثال:
Leba’nese | Japa’nese | Chi’nese |
کلماتی که به teen ختم می شوند استرس بر روی بخش آخر قرار می گیرد.
مثال:
nine’teen | six’teen | four’teen |
seven’teen | fif’teen | thir’teen |
اگر کلمه ای به حروف ee ختم شود استرس بر روی بخش آخر قرار می گیرد.
مثال:
چنانچه پسوندی به کلمه ای اضافه شود معمولا مکان استرس تغییر نمی کند.
مثال:
‘reasonable | ‘reason | ‘happiness | ‘happy |
‘blindness | ‘blind | ‘comfortable | ‘comfort |
مطلب پیشنهادی : انگیزه برای یادگیری زبان انگلیسی
اما اگر کلمه ای به یکی از پسوندهای tion، ical، ic، ity، sion، ختم شود استرس بر روی بخش ما قبل آخر قرار می گیرد.
مثال:
examin’tion | ex’amine + tion |
bio’logical | bi’ology + ical |
ec’onomic | e’conomy + ic |
pub’licity | ‘public + ity |
super’vision | ‘supervise + sion |
اگر کلمه ای به self یا selves ختم شود (ضمایر انعکاسی و تاکیدی) استرس بر روی بخش دوم قرار می گیرد.
مثال:
them’selves | our’selves | him’self | your’self | my’self |
اگرکلمه ای با پیشوند tele شروع شود استرس بر روی بخش اول قرارمی گیرد.
مثال:
telescope’ | relegraph’ | telegram’ | telephone’ | ‘television |
اگر کلمه ای با پیشوند re شروغ شود استرس بر روی بخش دوم قرار می گیرد.
مثال:
re’member | re’spect | re’fer |
re’fresh | re’gret | re’act |
در کلمات زیر استثنائاً استرس بر روی بخش اول قرار می گیرد.
refrence’ | requisite’ | register’ | rescuer’ | relative’ |
در اسامی مرکب استرس بر روی اسم اول قرار می گیرد.
مثال:
Compound Noun | Noun + Noun |
classroom’ | class + room |
schoolboy’ | school + boy |
farmhouse’ | farm + house |
railroad’ | rail + road |
بعضی از اسامی مرکب از یک صفت و یک اسم تشکیل می شوند. در چنین مواردی استرس بر روی صفت قرار می گیرد.
مثال:
Compound Noun | Adjective + Noun |
blackboard’ | black + board |
highway’ | high + way |
high school’ | high + school |
greenhouse’ | green + house |
grandfather’ | grand + father |
در افعال دو کلمه ای جدا شدنی استرس بر روی جزء دوم (دنباله قیدی) قرار می گیرد.
مثال:
wake ‘up | turn ‘on |
give ‘back | put ‘on |
- Tags:
- Pronunciation
- تلفظ
ممنون از مطالب خوبتون.یه سوال دارم قسمتی که مربوط بودبه به کلماتی که به yختم میشن یعنی اگرy هر صدایی بده استرس روی بخش دوم قرار میگیره؟پس چرا توی متن صداهارو جدا توضیح دادین اگر یکی میشه؟
بسیار عالی بود.